Audrey Leboutte

Audrey Leboutte staat in voor de artistieke coördinatie bij Zinnema, een creatie huis gewijd aan talenten van Brussel en De Rand. Ze is ook een stichtend lid van MangooPickle, een collectief waar ze haar carrière startte als artistiek programmeur en producent, door de concepten en de machtsdynamiek tussen artistieke ruimtes en publieke ruimtes in vraag te stellen.

Ik zit in de jury omdat….

Ik zit in de jury omdat ik graag creaties wil delen en uitwisselen met anderen waarvan ik denk dat ze bepaalde referentiekaders uitdagen. De disciplines die mij nauw aan het hart liggen zijn dans, circus en participatieve werken. Dit zijn disciplines waar woorden vaak afwezig zijn maar waar de energie centraal staat.

Een belangwekkende voorstelling is voor mij…

Een interessante voorstelling is voor mij een creatie die ons tegelijkertijd kwetsbaar en sterker maakt. Een stuk dat ons verrast door zijn nauwkeurigheid als ook door zijn vermogen om verschillende wegen tot bezinning te openen. Het toppunt is volgens mij als een performance erin slaagt een band met het publiek te scheppen.

Liv Laveyne

Liv Laveyne was vanaf 2000 tot 2015 actief als recensente podiumkunsten voor De Morgen en andere media. Van 2011 tot 2016 programmeerde ze Jong Theater op TAZ (Theater aan Zee). Ze startte mee in 2012 De Grote Post in Oostende op waar ze nog steeds de artistieke werking coördineert en instaat voor de podiumprogrammering. Daarnaast maakt  ze deel uit van de redactie van Circusmagazine en is ze programmator circus op TAZ.

Ik zit in de jury omdat…

Over smaak en kleur valt niet te discussiëren en toch is er niets zo boeiend. Ieder kijkkader is anders, gevormd door cultuur, tijd, opvoeding, overtuiging en ervaringen. Zo’n kijkkader is geen idee fixe maar net je verrekijker en je vergrootglas op je leven en bij uitbereiding de wereld. En soms is het dan net de anderen die je de details doen ontdekken of iets in een ander licht houden. Dat ik vanuit mijn passie voor circus in de jury mag zetelen, is een fijne eer voor een kunstvorm waar de ontwikkeling in volle gang is en waar wars van wat behoort te zijn nog alle vrijheid wordt genomen.

Een belangwekkende voorstelling voor mij is…

Wat is straf podium, wat doet het met mijn buik, mijn hoofd, mijn hart? Wat doet mij anders denken, wat doet mij dieper voelen, wat raakt me onverwacht en maakt me gelukkig opstandig?

Dahlia Pessemiers-Benamar

Dahlia Pessemiers Benamar (°1975) volgde de kleinkunstopleiding aan de Studio Herman Teirlinck waar ze in 1998 afstudeerde. Sindsdien duikt Dahlia op als freelance actrice in diverse theatergezelschappen en werkte ze in regies van Arne Sierens, Jellie Schippers, Mannah De Pauw, Luk Perceval e.a. 

De laatste jaren was ze vooral te zien als actrice in Action Zoo Humain producties De Waarheidscommissie (2016-17-18) Amnes(t)ie (2017-18) en Dihya (2019-20) en in de NTGent trilogie The sorrows of Belgium  (2022) (Luk Perceval).  

Naast het podium speelt Dahlia zowel in binnen- en buitenland mee in  tv-reeksen en films. Zo is ze te zien in o.a. Zéro Default, Je suis mort mais j’ai des amis, Deadline 14-10, Braided Love, Bullets, De Ridder, De twaalf e.a. 

Als maker ontwikkelt ze een heel eigen parcours binnen het muziektheater. Zo richtte Dahlia Dunia vzw op waar ze haar eerste creaties ontwikkelt steeds met een gemengde cast en waarin ze verschillende talen en muziekgenres laat samensmelten. Samen met diverse makers herschreef ze Dunia tot de nieuwe compagnie Silence Radio, samen werken ze aan inclusieve producties met dove en horende acteurs en schrijvers.

Ik zit in de jury omdat….

de kracht, de speelsheid, en de uitzonderlijke kwaliteit van het Belgische theaterlandschap me blijft verwonderen. Het voelt als een noodzaak om dit bijzondere culturele veld te  blijven volgen, mee te promoten en divers publiek ook in aanraking te laten komen met werk dat vaak te weinig speelt.

Een belangwekkende voorstelling is voor mij…

een vertederende gelaagde woordeloze voorstelling voor alle leeftijden, die jong en oud meeneemt in een wereld die bulkt van rebelse en authentieke theatrale beelden.

Wouter Hillaert

Vijftien jaar was Wouter Hillaert freelance theatercriticus en cultuurjournalist bij De Morgen en De Standaard. Tussen 2003 en 2020 trok hij ook mee de redactie van cultuurmagazine rekto:verso. Vandaag doceert hij enkele vakken aan het Conservatorium Antwerpen en is hij bezig aan een boek over theater sinds 2000. Als betrokken burger is/was hij actief bij Hart boven Hard, State of the Arts, Common Income, Move Your Money, Door to Door, In My Name…

Ik zit in de jury omdat…

Ik op bijna dagelijkse basis theater kijk en ben het een beetje ben gaan missen sinds ik bij de krant ben afgezwaaid. En omdat er niets kan tippen aan een stevig gesprek onder geëngageerde kijkers over wat je allemaal anders hebt gezien. Recenseren doe je solo, samen in de jury zitten is de echte meerstemmigheid waarop theater is gebouwd. En zeker nu er van alles ongemerkt aan het verschuiven is onder de podiumkunsten, vormt een jury(selectie) de perfecte loep op voorstellingen die (steeds vaker) door te weinig mensen zijn gezien. Zij kunnen dans en theater weer vieren als de beste vorm van yoga voor deze versplinterende tijden.

Een belangwekkende voorstelling is voor mij…

Een voorstelling die iets doet wat je niet verwacht, terwijl je nooit had gedacht of geweten dat het mogelijk was. In een speelveld waarin de verkoop van werk steeds voorspelbaarder wordt, is inventiviteit nu eenmaal een hoger goed. Graag hebben voorstellingen ook iets te vertellen waarover genuanceerd is nagedacht of dat er zonder schroom wordt uitgekwakt. Een dwars perspectief op mens, kunst of wereld (of ons eigen beeld ervan) valt nooit te versmaden. De rest is hard werken, een vleug onuitgegeven kunde en pure onvoorspelbaarheid. Verrassing bestel je niet.

Wim Van Parijs

Wim Van Parijs werkt intussen 29 jaar in cultuurcentrum Westrand te Dilbeek, de laatste jaren voornamelijk  als programmeur theater. Voordien in Westrand ook in de rol van programmeur kinder- en jeugdtheater. Wim was ooit voorzitter van de Signaalprijs (Vlaamse prijs voor het jeugdtheater) en lid van de Hans Snoekjury.

Ik zit in de jury omdat…

Ik zit in de jury omdat ik mijn ideeën graag helder krijg in dialoog en debat. Dat maakt dat een jury voor mij een uitdagende plek om mijn kijkervaring te verdiepen. Zo kan ik mijn keuzes als theaterprogrammeur ook scherper maken.

Een belangwekkende voorstelling is voor mij…

Ja wat is dat voor een woord? Welk belang moet er gewekt worden? Heeft het theater slapende belangen? Gelukkig is er de Van Dale die verklaart dat het gewoon ‘interessant’ betekent, maar dat klopt dan weer niet met mijn buikgevoel. Het moet toch ook op de ene of andere manier belangrijk zijn, iets wat belangwekkend is? Dus noteer ik wat voor mij belangrijk is: een belangwekkende voorstelling kan zijn; een voorstelling die uitzonderlijk goed gemaakt is, waar alle elementen of tekens kloppen, elkaar versterken, betekenis geven, kortom een voorstelling die excelleert. Een voorstelling kan ook belangwekkend zijn net omdat ze het medium grondig bevraagt, door diezelfde tekens bewust niet te doen kloppen en nieuwe vormen exploreert. Of een voorstelling die op een andere manier relevant is bv. omdat ze een (ander) publiek weet te overtuigen, een andere culturele achtergrond binnenbrengt,…
Belangrijk is in elk geval dat ze mij overtuigt, meeneemt, emotioneel raakt, intellectueel uitdaagt, kortom dat ze mij verandert.

Emilie Kabongo

Kunstenfestivaldesarts publiekswerker Emilie Kabongo heeft een voorliefde voor alles wat kunst is. Na een bachelor te hebben behaald in de Sociologie is ze overgeschakeld naar de master Cultural Studies waardoor dat ze al samen kon werken met deBuren en Beursschouwburg voor de uitwerking van een reeks onder de noemer WeObject. Daarnaast heeft de stage gelopen bij de Mahmoud Darwich leerstoel, Bozar en is ze nog actief met de verdere uitwerking van eigen projecten zoals WeObject een platform dat het thema dekolonisatie behandelt.

Ik zit in de jury omdat…

Ik geloof dat cultuur de kracht bezit om de samenleving te onderwerpen aan een diepgaand onderzoek en het daarmee ook kan opschudden. Cultuur kan sommige normen en waarden in vraag stellen, kan deze bespreekbaar maken en heeft zelfs het potentieel om verandering te brengen. Ik geloof dat als we een kritische en progressieve samenleving willen zijn, cultuur hier een prominente rol in speelt.  Daarom is jurylid zijn van een culturele instelling  zoals Het TheaterFestival een grote kans. Hopelijk is er op deze manier kans op een altijd innoverende culturele scene.

Een belangwekkende voorstelling is voor mij…

Een belangwekkende voorstelling voor mij is een voorstelling dat zowel toegankelijk, kritische als vermakelijk is. Natuurlijk is het intellectuele deel belangrijk maar ik geloof ook dat om impact hebben met een voorstelling  de toegankelijkheid ervan niet uit het oog te verliezen is.

Filip Tielens

Filip Tielens werkt als chef cultuur en media voor De Standaard, waar hij de voorbije jaren de berichtgeving over podiumkunsten coördineerde. Hij is oprichter van het multimediale productiehuis De Zendelingen en volgt van nabij (jeugd)theater, dans en circus.

Ik zit in de jury omdat …

omdat ik de podiumkunsten van erg nabij volg en ik – vanuit een onstuitbare missionarisdrang – graag zoveel mogelijk publiek wil warm maken voor de voorstellingen die mij dierbaar zijn of die ik belangrijk vind voor de ontwikkeling van het theater. En ook omdat ik de juryselectie graag nog breder, jonger én diverser zou willen laten kleuren.

Een belangwekkende voorstelling is voor mij …

is voor mij een voorstelling waarbij ik de zaal anders verlaat dan ik er ben binnengekomen. Omdat de voorstelling mij aan het denken heeft gezet, omdat ze mij iets heeft doen voelen of omdat ze verhalen of wereldbeelden die op het eerste gezicht misschien ver van mij afstaan toch heeft laten communiceren met mijn eigen kleine leven. Maar evengoed omdat een kunstenaar iets nieuws probeert, omdat vorm en inhoud op een onlosmakelijke manier met elkaar verbonden zijn of omdat een kunstenaar het hier en nu van het samenzijn in het theater kan laten rijmen met de wereld daarbuiten en de tijd die we samen delen. Of dat allemaal tegelijk.

Charlotte De Somviele

Charlotte coördineert de podiumberichtgeving bij De Standaard en is co-hoofdredacteur van Etcetera, tijdschrift voor podiumkunsten.

Ik zit in de jury omdat …

Recensenten schrijven vaak in een vacuüm. Over een voorstelling spreken is iets helemaal anders. Naar theater gaan impliceert voor mij altijd jezelf als kijker in vraag stellen: je poëtica, je referenties, je maatschappelijke positie en visie op de rol van kunst in een samenleving. Het zijn precies die verschillende standpunten die tijdens de jurygesprekken aan de oppervlakte komen. Er is geen vanzelfsprekende blik op theater en dat dwingt je om je ervaring heel precies onder woorden te brengen.

Een belangwekkende voorstelling is voor mij …

Een belangwekkende voorstelling ontregelt. Theater is voor mij een bron van zingeving, een gids door het leven, een manier om mens en systeem beter te begrijpen. Ambacht is maximaal een voorwaarde, nooit een doel.