Notes on “Camp” (1964) – Susan Sontag

Zoals de titel verraadt, heeft regisseur Luanda Casella zich voor Elektra Unbound laten inspireren door de Griekse mythe rond Elektra. Tijdens de voorstelling zelf duiken nog een hele reeks intertekstuele verwijzingen op, maar op esthetisch vlak putte Casella inspiratie uit camp theory. ‘Camp gaat over een esthetiek van overdrijving’, legt ze uit. ‘Die vind je terug in de bombastische muziek, de kostuums en de scenografie.’ Susan Sontag’s Notes on “Camp” (1964) wordt steevast aangehaald als referentiewerk voor de camp-esthetiek, maar wie het graag wat minder theoretisch houdt kan zich ook in camp verdiepen door net als de cast van Elektra Unbound veel naar dragshows te kijken.