Normaal spelen acteurs personages. Maar afgelopen seizoen zagen we verrassend veel personages die acteurs bleken. Dit soort voorstellingen wordt ook wel ‘metatheater’ genoemd: theater over theater.

Wat zegt het over het theater dat het zichzelf zo ironisch te kijk zet? Wat is er met het theater aan de hand dat het zo vaak de metafoor wordt van zichzelf? Waarom meta?

Gebeten door deze vraag ging redactielid Rune Wittouck in gesprek met Peter Van den Eede, Ans Van den Eede en Mitch Van Landeghem over Opening Night, Alexander Devriendt over Thanks For Being Here en Luanda Casella over Elektra Unbound, drie metavoorstelling die hij op het TheaterFestival 2024 is gaan bekijken.

(Muziek: Double Space – Portico Quartet)